Pierwsze kroki

Moment, na który czeka każdy rodzic, to pierwsze kroki swego dziecka. Często rodzice mają dylemat, czy dziecku należy pomagać w tej ważnej czynności, czy też nie. Odpowiedź jest jedna: pomoc jest bardzo wskazana, lecz ważniejsze od niej jest, aby nie utrudniać dziecku stawania pierwszych kroków.

Bezpieczeństwo

O tym, czy malec nie zniechęci się do stawiania pierwszych kroków, decyduje to, czy jego otoczenie jest bezpieczne i czy maluch nie doznał przykrych urazów. Oto kilka porad:

• jeżeli podłoże jest śliskie, zaopatrz się w dywan lub matę antypoślizgową
• zabezpiecz ostre kanty mebli specjalnymi nakładkami, dzięki czemu twoje dziecko uniknie zranień
• schowaj wszelkie chwiejne i chybotliwe rzeczy typu- stołki, stoliki, meble na kołkach, łatwe do przewrócenia donice. Dziecko ucząc się stawiania pierwszych kroków, używa jako podpory wszelkich mebli znajdujących się w jego zasięgu. Jeśli więc nie są one stabilne, mogą być przyczyną upadku, co wcale nie zachęci malca do dalszej nauki.

Duże znaczenie ma także sposób, w jaki urządzony jest pokój malucha. Doskonałą pomocą we wstawaniu, może okazać się noga stołowa, czy też duży, stabilny fotel. Należy też umieścić przewody elektryczne w listwie, lub plastikowym tunelu, zaś kontakty zabezpieczyć plastikowymi zatyczkami. Na malucha trzeba mieć ciągle oko, ponieważ ciekawy świata, wszystko wkłada do buzi, ale małe elementy z łatwością mogą utknąć także w uchu, czy też nosie.

Do chodzenia wspaniale przygotowują zabawy takie jak turlanie, siadanie, pełzanie, czy też raczkowanie. Dziecko trenuje w ten sposób skoordynowanie ruchów, ćwiczy równowagę, nieustannie uczy się, stara się określać odległość, wie już, że każdy ruch trzeba zaplanować, że każda nawierzchnia może być inna, a wszystko to, stanowi świetną zabawę. Należy więc często kłaść dziecko na podłodze i nie krępować jego ruchów, jednak nie wymuszać na dziecko stawania ciągnąc za rączki. Kiedy nadejdzie odpowiednia pora, dziecko samo wstanie. Pomocne będzie położenie się obok dziecka na podłodze i pozwolenie mu na wspinanie się i czołganie po nas. Będzie to dla dziecka pierwszy tor przeszkód, który pomaga w nauce stawiania pierwszych kroczków.

Bose stópki

Maluchy uwielbiają chodzić na bosaka, ponieważ gołą stopą są w stanie lepiej poczuć po czym chodzą. Bose stopy dziecka, mają większą swobodę ruchów, dlatego też znacznie lepiej wykształca się układ ruchowy. Dobrze jest wstrzymać się z zakupem pierwszych butów do czasu, kiedy dziecko nie chce już siedzieć w wózku i pewnie chodzi. Dziecko nie potrzebuje na początku kapci, gdyż są one jedynie przeszkodą w wyczuciu nawierzchni po której chodzi dziecko, co opóźnia naukę chodzenia. Chodzenie na bosaka uczy dziecko prawidłowego kładzenia ciężaru na stopę oraz jej stawiania. Z każdym kolejnym krokiem dziecko staje się coraz bardziej pewne i świadome nowej umiejętności. Jeżeli mieszkanie jest zimno, można nałożyć na stópki malucha antypoślizgowe skarpety, lub kapcie ze skórzaną , miękką podeszwą.

Chodzik

Podczas poruszania się w chodziku, maluch przyzwyczaja się do rzeczy, które nie tylko opóźniają proces samodzielnego chodzenia, ale również szkodzą. Ze względu na to, że w chodziku mięśnie wykonują inną pracę, inne jest także obciążenie nóg oraz miednicy, maluch może utracić motywację do samodzielnego poruszania się. Dziecko w tym wieku, nie jest jeszcze na tyle świadome własnego ciała, nie jest również w stanie określić własnego położenia w przestrzeni, co więcej nie potrafi samodzielnie utrzymać równowagi. Chodzik sprawia, że malec może przemieszczać się praktycznie bez żadnego wysiłku, co rozleniwia chęć do samodzielnego postawienia pierwszego kroku. Ponadto chodzik unieruchamia dziecko i ogranicza swobodę ruchów, co może być przyczyną wypadku. Dlatego należy uważać na typowe chodziki z miękkim siedzeniem, w których maluch przemieszcza się poprzez odpychanie nogami. Bardziej poleca się tzw. jeździki, które to są pomocą dla dziecka w stawianiu pierwszych kroczków, gdyż stanowią podporę, a dziecko przemieszczając się, pcha go przed sobą. Jeździki są o tyle lepsze od chodzików, że nie wyrządzają dziecku krzywdy, nie mogą być jednak zbyt szybkie.

Trzymanie za rączki

Trzymanie dzieci za rączki podczas pierwszych prób chodzenia nie jest do końca korzystne. Maluch nie nabywa umiejętności jak skoordynować ruchy, ani też utrzymać równowagę, podąża jedynie bezwiednie za rodzicem.

Jeśli nie pomagamy maluchowi w chodzeniu, pomimo tego, iż będzie bardzo wolno kroczył, będzie to dla niego idealny trening. Dzięki daniu dziecku (oczywiście w miarę możliwości) większej swobody, maluch sprawniej potrafi określić odległość, ocenić rodzaj podłoża, czy też wyważać odpowiednio ciężar ciała. Najważniejsze jednak, jest nabycie umiejętności jak ochronić się przed upadkami, a także co robić jeśli już do upadku dojdzie. Czasami jednak można złapać malucha za rączkę, ponieważ dzieciaki to uwielbiają. Najlepszym sposobem, jest kroczyć przed dzieckiem i delikatnie je asekurować w taki sposób, aby dać maluchowi oparcie, a nie dać dziecku „uwiesić” się na sobie. Jeżeli nasza pomoc powoduje tylko, że maluch potyka się, lepiej będzie, aby poruszał się samodzielnie.

Należy także uważać, aby nie okazywać dziecku własnego strachu o upadek, gdyż lęk rodzica jest wyczuwalny przez dziecko i może zahamować zapał dziecka do samodzielnego stawiania pierwszych kroków. Podczas stawiania pierwszych kroków upadki zdarzają się często. Rodzic najchętniej nałożyłby wtedy dziecku kask, aby uchronić głowę. Na szczęście upadki te nie są niebezpieczne. Zanim maluch podjął próbę stawiania pierwszych korków, posiadł już wiedzę jak siadać, raczkować, czy też wstawać. Podczas wszystkich tych czynności, nauczył się również utrzymywać równowagę jak i upadać w odpowiedni sposób tak, aby nie zrobić sobie krzywdy.

Odpowiednie obuwie

Pierwsze buty najlepiej wybrać, kiedy dziecko chodzi już pewnie. Pierwsza zasada przy wyborze obuwia, to ochrona stóp dziecka, a nie krępowanie swobodnych ruchów stopy. Najważniejsze to:

• odpowiedni model – powinny być szerokie w palcach, aby nie krępowały ruchów palców, nie powinny sięgać powyżej kostki
• miękka, antypoślizgowa podeszwa – miękka oznacza tyle, co zginająca się w miejscu, gdzie dziecko ugina paluszki
• odpowiedni rodzaj materiału – ze skóry naturalnej powinny być wykonane cholewki, mogą być również wykonane z innego materiału , który przepuszcza powietrze, a także będzie na tyle elastyczny, że dostosuje się do kształtu stopy malucha