Kiedy mijają mdłości w ciąży i co oznaczają – to pytanie zadaje sobie wiele kobiet spodziewających się dziecka. Poranne mdłości w ciąży bywają dokuczliwe i budzą niepokój, dlatego warto poznać ich przyczyny, typowy przebieg oraz sposoby łagodzenia. Mdłości w ciąży są wynikiem zmian hormonalnych – m.in. wzrostu poziomu gonadotropiny kosmówkowej (hCG) i estrogenów. Zwykle pojawiają się między 4. a 9. tygodniem ciąży i osiągają szczyt około 7–12 tygodnia. U większości kobiet dolegliwości ustępują w I trymestrze, jednak indywidualne różnice są znaczne. Mdłości rzadko trwają dłużej niż do 20. tygodnia ciąży, choć ok. 10–20% przyszłych mam doświadcza ich nawet po 20. tygodniu. W praktyce, u większości kobiet mdłości znacząco łagodnieją do 16.–18. tygodnia, a u niektórych całkowicie ustępują. Jeśli mdłości utrzymują się aż do porodu lub towarzyszą im poważne objawy, należy porozmawiać z lekarzem.
Mdłości w ciąży to nic innego jak zatrucie ciążowe – stan wywołany zmianami hormonalnymi i metabolicznymi, które mają wspierać rozwój płodu. Największa rola przypisywana jest hormonowi hCG (gonadotropinie kosmówkowej), który gwałtownie rośnie we wczesnej ciąży i spowalnia pracę układu pokarmowego. Dodatkowo progesteron rozluźnia mięśnie przewodu pokarmowego, wydłużając pasaż pokarmu i potęgując uczucie mdłości. Wzmożona wrażliwość na zapachy oraz reakcje psychosomatyczne (stres, zmęczenie) także mogą nasilać dolegliwości. Mechanizm zidentyfikowany niedawno przez naukowców wskazuje, że za mdłości odpowiada białko GDF15 produkowane przez łożysko – im większa jego ilość, tym silniejsze mdłości. Podsumowując, mdłości w ciąży to naturalny efekt zmian hormonalnych i fizjologicznych, które pomagają w utrzymaniu ciąży.
Spis treści
Kiedy mijają mdłości w ciąży i co oznaczają – typowy przebieg
Mdłości pojawiają się najczęściej w pierwszym trymestrze ciąży, zwykle między 4. a 7. tygodniem. Szacuje się, że doświadcza ich około 50–80% kobiet w I trymestrze. Dolegliwości te często narastają stopniowo i kulminują około 7–12. tygodnia ciąży. Warto zaznaczyć, że choć potocznie mówi się o “porannych mdłościach”, aż 80% kobiet odczuwa je przez cały dzień, nie tylko rano. Największe nasilenie nudności przypada między 7. a 12. tygodniem ciąży, co potwierdzają obserwacje kliniczne.
Następnie poziom hCG zaczyna opadać, co zwykle skutkuje złagodzeniem objawów. U większości kobiet mdłości ustępują do 16.–18. tygodnia ciąży. Jednak około 1 na 5 kobiet może doświadczać mdłości także później – niektóre badania wskazują, że objawy utrzymują się nawet do 20.–30. tygodnia ciąży. Tabela poniżej przedstawia typowy przebieg mdłości w czasie ciąży:
| Faza ciąży | Objawy mdłości |
|---|---|
| 4–7 tyg. (początek I trymestru) | Pojawiają się mdłości: większość kobiet zauważa pierwsze dolegliwości między 4. a 7. tygodniem. |
| 7–12 tyg. (szczyt dolegliwości) | Szczyt mdłości: najintensywniejsze objawy występują zwykle między 7. a 12. tygodniem ciąży. |
| 12–16 tyg. (ustępowanie objawów) | Stopniowa poprawa: mdłości stopniowo ustępują w II trymestrze. Większość kobiet odczuwa znaczną ulgę ok. 14.–16. tygodnia. |
| >20 tyg. (późna ciąża) | Pozostałe dolegliwości: ok. 10–20% kobiet wciąż ma mdłości powyżej 20. tygodnia; u niektórych dolegliwości mogą utrzymywać się nawet do końca ciąży. |
W praktyce oznacza to, że kiedy mijają mdłości w ciąży? – zazwyczaj do I końca trymestru pierwszego (do ok. 14.–16. tygodnia). Nie jest to reguła – u około 20% kobiet problem może utrzymywać się dłużej, nawet do porodu. W ostateczności badania pokazują, że mdłości dotykają aż 80% kobiet we wczesnej ciąży, ale dla większości kończą się przed wejściem w II trymestr.
Czynniki indywidualne wpływające na to, kiedy mijają mdłości
Każda ciąża jest inna, więc czas trwania mdłości zależy od wielu czynników. Częściej przedłużone mdłości występują u pierwszorek oraz przy ciąży mnogiej – wyższe stężenie hormonów uciążliwe dolegliwości potęguje. Jeśli ktoś miał silne mdłości we wcześniejszej ciąży lub babcia/mama miały hiperemesis gravidarum, ryzyko ponownych trudności jest większe. Również kobiety młodsze, z nadwagą przed ciążą czy z predyspozycją do choroby lokomocyjnej częściej cierpią na mdłości. Z drugiej strony brak mdłości jest zwykle dobrą wiadomością – nie wskazuje na żadne zagrożenie, po prostu organizm kobiety tak reaguje. Całkowity zanik wszystkich objawów ciążowych może być natomiast powodem do niepokoju.
Dieta i styl życia również wpływają na to, kiedy i jak kończą się mdłości: odżywianie się małymi porcjami co kilka godzin, unikanie silnych zapachów czy wystarczająca ilość snu mogą przyspieszyć ustępowanie dolegliwości. Kobiety spożywające dużo imbiru, cytryny lub witaminę B6 często odczuwają szybszą poprawę. Poniższa tabela podsumowuje czynniki, które mogą skrócić lub wydłużyć czas mdłości:
| Czynniki skracające czas mdłości | Czynniki wydłużające lub zaostrzające mdłości |
|---|---|
| – Zdrowa, wysokobiałkowa dieta i regularne posiłki – Woda z imbirem i cytryną – Małe przekąski przed wstaniem z łóżka – Witamina B6 (pyrydoksyna) jako suplement | – Pierwsza ciąża, płeć żeńska płodu – Ciąża bliźniacza lub mnoga – Historia silnych mdłości w rodzinie – Czynniki stresowe, zmęczenie, nieregularny sen |
Kiedy więc mijają mdłości i co oznaczają dla przyszłej mamy? Przede wszystkim – oznaczają zdrową reakcję organizmu na ciążę. Ich obecność wskazuje na prawidłowy rozwój łożyska i działanie hormonów ciążowych. Dla większości kobiet mdłości są objawem zdrowej ciąży, a badania sugerują, że kobiety z mdłościami mają niższe ryzyko poronienia niż te bez nich. Jednak brak mdłości nie jest diagnozą – wiele zdrowych ciąż przebiega bez nudności.
Co oznaczają mdłości w ciąży – zdrowa ciąża czy zagrożenie?
Mdłości, choć uciążliwe, same w sobie nie są groźne dla matki ani dziecka, o ile można utrzymać podstawowe nawodnienie i odżywianie. Wręcz przeciwnie – są często uznawane za „dobrą wiadomość”, że ciąża prawidłowo się rozwija. Ten objaw świadczy o tym, że płód i łożysko produkują hormony we właściwych ilościach, a organizm reaguje na nie typowo. Jednak bywają sytuacje, w których mdłości stają się poważnym problemem:
- Hiperemesis gravidarum (HG): To nazwa stanu, w którym wymioty są bardzo nasilone i utrzymują się długol. Ocenia się, że około 2% ciężarnych doświadcza tak silnych objawów, że wymaga hospitalizacji. W HG dochodzi do odwodnienia, zaburzeń elektrolitowych i znacznej utraty masy ciała – jest to stan wymagający leczenia szpitalnego.
- Przeładowanie jelit (obstrukcja): W bardzo rzadkich przypadkach uporczywe wymioty mogą maskować inne poważne schorzenia (np. przesunięcie jelit). Dlatego jeśli mdłości pojawiają się późno (>10. tyg.) lub towarzyszą im bóle brzucha czy gorączka, należy wykluczyć inne przyczyny (patrz niżej: badania przy silnych mdłościach).
- Brak jakichkolwiek dolegliwości: Choć sam brak mdłości nie oznacza problemu, nadmierne zniknięcie wszystkich objawów ciąży (reakcji hormonalnych) w porównaniu do wcześniejszych tygodni może budzić niepokój i być sygnałem kontroli lekarskiej.
Podsumowując, mdłości w ciąży są normalne i zwykle niegroźne (poza przypadkami hiperemesis). Nie stanowią wskaźnika poronienia – przeciwnie, ich obecność wiąże się z niższym ryzykiem utraty ciąży. Natomiast ekstremalne lub przewlekłe wymioty (HG) wymagają konsultacji medycznej i leczenia. Brak mdłości nie oznacza z reguły nic złego – każda ciąża jest inna, a niektóre kobiety po prostu nie odczuwają nudności.
Kiedy mdłości mogą być powodem do niepokoju (hyperemesis gravidarum, brak mdłości)
Kiedy zgłosić się do lekarza? Jeśli mdłości są wyjątkowo silne – doprowadzają do wymiotów kilka razy dziennie, niemożności utrzymania płynów i jedzenia, postępującej utraty masy ciała lub odwodnienia – mówimy o hiperemesis gravidarum (HG). Ta choroba ciężarnych dotyczy tylko około 2% pań, ale potrafi bardzo zagrozić zdrowiu matki i dziecka. Objawy HG to m.in. przewlekłe wymioty, ketonuria (obecność ciał ketonowych w moczu) i zasadowica metaboliczna. W takich przypadkach konieczna jest pilna interwencja: kroplówki nawadniające, wyrównanie elektrolitów, leczenie witaminą B1 oraz często farmakoterapia przeciwmdłościowa.
Przykładowo, badania wykazują, że mdłości i wymioty niepowściągliwe (HG) są najczęstszą przyczyną hospitalizacji kobiet w I trymestrze. MedExpress podaje, że objawy te wymagają dożylnego uzupełnienia płynów i są najcięższą postacią mdłości ciążowych. Dlatego ważne jest monitorowanie takich ciężarnych, a często też wykonanie badań (patrz niżej: Jakie badania warto wykonać przy silnych mdłościach).
A co jeśli mdłości w ogóle nie występują? Jak już wspomnieliśmy, brak mdłości nie powinien automatycznie niepokoić – wiele zdrowych ciąży przebiega bez tego objawu. Organizmy niektórych kobiet po prostu słabiej reagują na zmiany hormonalne. Odstępstwem jest sytuacja, gdy jednocześnie z mdłościami znikają inne typowe objawy ciąży (np. tkliwość piersi, senność) – wtedy warto omówić to z lekarzem, bo może to oznaczać np. zanik hormonów ciążowych.
Jakie badania warto wykonać przy silnych mdłościach
W przypadku uporczywych wymiotów i objawów odwodnienia warto przeprowadzić podstawowe badania diagnostyczne, by upewnić się, czy nie występują inne przyczyny oraz jak bardzo organizm cierpi:
- Badania laboratoryjne: pełna morfologia krwi (ocena odwodnienia i niedokrwistości) oraz próby wątrobowe i elektrolity (sód, potas, mocznik). Pozwalają ocenić stopień odwodnienia i zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej. Oznacza się też glukozę (by wykluczyć cukrzycową kwasicę ketonową). W razie potrzeby dodatkowo sprawdza się funkcję tarczycy (TSH, aby wykluczyć nadczynność) oraz amylazę (by wykluczyć zapalenie trzustki). Oznaczenie ciał ketonowych w moczu jest prostym testem przyłóżkowym, świadczącym o głębokim odwodnieniu i wymiotach niskokalorycznych.
- Badanie ultrasonograficzne (USG): służy potwierdzeniu żywotności płodu i wykluczeniu ciąż mnogich lub zaśniadu (ciąży kosmówkowej). Jest to ważne, bo w ciąży mnogiej mdłości mogą być silniejsze, a ciąża zaśniadowa powoduje wyjątkowo nasilone wymioty. USG zbadanie zarodka i łożyska pomaga także znaleźć inne ewentualne przyczyny bólu czy wymiotów (np. kamienie żółciowe).
- Badania dodatkowe: zależą od objawów. Jeśli mdłościom towarzyszą bóle brzucha, gorączka lub objawy infekcji, wykonuje się badanie moczu (wykluczyć infekcję dróg moczowych), a w razie wątpliwości także badanie radiologiczne czy gastroskopię (ale w ciąży rzadko potrzebne). Natomiast ocena tarczycy jest uzasadniona przy objawach nadczynności lub powiększenia szyi.
Na badaniach często ważne jest monitorowanie parametrów życiowych: waga (utrata masy), ciśnienie krwi, tętno, oddechy oraz ocena stopnia odwodnienia (np. suche śluzówki). W razie potrzeby lekarz oceni stan ogólny oraz dysfunkcje narządów (np. wątrobę). Podsumowując: przy silnych mdłościach priorytetem jest ocena odwodnienia i stanu metabolicznego organizmu. Badania krwi, moczu i USG umożliwiają dobranie odpowiedniego leczenia (nawadnianie, elektrolity, leki) oraz wykluczenie innych przyczyn wymiotów.
Domowe sposoby i medyczne metody łagodzenia mdłości
Niestety nie ma jednego leku, który całkowicie „zamknie” temat mdłości u wszystkich ciężarnych. Jednak szereg domowych metod i środków medycznych pozwala złagodzić objawy:
- Dieta i nawodnienie: Kluczowe jest picie dużej ilości płynów (najlepiej niegazowanej wody, naparów z imbiru lub rumianku). Pomocne są również np. woda z plasterkiem cytryny lub herbatą imbirową. Na czczo warto zjeść małą przekąskę (sucharek, krakers, banan) zanim wstaniemy z łóżka. Zaleca się jeść częściej, ale mniej – optymalnie 5–6 małych posiłków dziennie co 2–3 godziny. Unikać trzeba tłustych, smażonych i mocno przyprawionych potraw oraz silnych zapachów, które mogą nasilać mdłości. Warto spożywać produkty wysokobiałkowe (nabiał, chude mięso, orzechy) oraz jedzenie bogate w witaminę B6 (ryby, banany, orzechy).
- Imbir: Świeży lub w formie herbaty jest dobrze przebadaną metodą łagodzenia mdłości. Imbir działa kojąco na żołądek – można żuć kawałki imbiru lub pić herbatę imbirową. Badania naukowe sugerują, że imbir znacząco zmniejsza odczuwanie nudności.
- Witamina B6: Przy uporczywych mdłościach poleca się suplementację witaminą B6 (pirydoksyną). Ma ona udowodnione działanie przeciwwymiotne – w formie preparatów lub w naturalnej diecie (np. migdały, avocado). Standardowa dawka wynosi około 50–100 mg/dobę, ale warto skonsultować to z lekarzem.
- Opaski uciskowe / akupresura: Niektóre ciężarne korzystają z opasek na nadgarstek uciskających punkt P6 (neiguan). Choć dowody nie są jednoznaczne, niektóre kobiety czują ulgę po takiej formie stymulacji akupresurowej.
- Farmakoterapia: Jeśli domowe sposoby zawodzą, lekarz może zalecić bezpieczne leki przeciwwymiotne. Do najczęściej stosowanych należą połączenie doxylaminy z witaminą B6 (np. w postaci suplementów takich jak Diclet czy tradycyjne Polaramine z B6) – to pierwszy wybór wielu specjalistów. Bezpieczny jest również metoklopramid (Maxalon) – lek blokujący receptory dopaminy, pomagający w opróżnianiu żołądka. W razie konieczności można sięgnąć po ondansetron (ale zazwyczaj w drugiej linii, pod kontrolą lekarza). W Polsce niektóre z tych leków są dostępne na receptę (ginekolog może przepisać Emetron, Maxalon, Polaramine itp.), a ich stosowanie jest dopuszczalne przy silnych dolegliwościach. Każdy lek przeciwmdłościowy należy jednak omówić z lekarzem prowadzącym, aby dobrać odpowiednią dawkę i środek bezpieczny dla danego przypadku.
Wiele kobiet złagodzi dolegliwości już prostymi zmianami: lekkostrawną dietą, odpoczynkiem i odpowiednią suplementacją. Jednak w razie nasilających się objawów – zawsze warto skonsultować się z lekarzem. Przykładowo, lekarze podkreślają, że odwodnienie jest groźne nie mniej niż sam objaw mdłości, dlatego nawet bez wymiotów dbajmy o stałe uzupełnianie płynów (roztwory elektrolitowe, herbaty ziołowe, woda z cytryną).
Suplementy i dieta wspomagająca
W kontekście mdłości warto też przyjrzeć się temu, co jeść i czego unikać. Pomocne w diecie mogą być:
- Suplementy diety: Oprócz omawianej witaminy B6, kobiety często sięgają po preparaty z imbiru (ekstrakt z kłącza imbiru) lub połączone ziołowe mieszanki przeciwmdłościowe. Imbir (100–200 mg ekstraktu dziennie) może złagodzić nudności. Badania sugerują, że jego skuteczność jest porównywalna do witaminy B6. Warto też codziennie przyjmować profilaktycznie kwas foliowy (0,4–0,8 mg) i jod (150 µg) zgodnie z zaleceniami lekarza – są one kluczowe dla rozwoju płodu i pośrednio wspierają samopoczucie (np. unikanie niedoboru jodu zapobiega problemom z tarczycą).
- Dieta bogata w magnez: Niedobory magnezu mogą nasilać skurcze żołądka, które potęgują uczucie mdłości. Migdały, pestki dyni, owoce pełnią tu rolę naturalnych środków kojących. W przypadku skurczów poleca się też kaszę jaglaną i siemię lniane (źródła magnezu i łatwo przyswajalne węglowodany).
- Częste przekąski „na zimno”: Niektóre kobiety piją zimne koktajle owocowe lub jedzą sorbet – zimna temperatura może tymczasowo złagodzić mdłości (pobudza nerwy czuciowe w jamie ustnej i gardle). Alternatywnie zimne warzywa (ogórek, arbuz) pomagają w nawadnianiu bez obciążania żołądka.
Podstawową radą dietetyczną jest unikanie pustego żołądka. Pusty, kwaśny sok żołądkowy nasila mdłości, dlatego należy spożywać coś co 2 godziny – najpierw drobną przekąskę, potem pełen posiłek. Najlepiej wybierać produkty łatwostrawne (gotowane warzywa, gotowane chude mięso, ryby, kasze) i unikać smażonego, fast foodów, ostrych przypraw czy gazowanych napojów. W razie trudności z jedzeniem śniadania można rozpocząć dzień np. od bananów, herbatników lub sucharków przed wstaniem. Nasza rada: zawsze mieć pod ręką (np. na stoliku nocnym lub w torebce) jakieś łatwe przekąski, bo pozwoli to szybko reagować na atak mdłości.
Porady dotyczące stylu życia i planowania dnia przy uciążliwych mdłościach
Życie z mdłościami wymaga codziennych strategii organizacyjnych. Oto kilka wskazówek:
- Zaplanuj posiłki i przekąski: trzymaj pod ręką drobne przekąski (sucharki, biszkopty, banany, sucharki ryżowe) – wystarczy zjeść je przed wstaniem lub gdy mdli, by ustabilizować cukier i złagodzić dolegliwości. Jedz małe porcje co 2–3 godziny i zaplanuj przerwy na lekkie przekąski.
- Unikaj nagłych ruchów: gdy rano czujesz mdłości, nie wstawaj gwałtownie z łóżka – warto pozostać kilka minut siedząc lub podjadając lekką przekąskę.
- Dbaj o nawodnienie: miej zawsze przy sobie butelkę wody (najlepiej niegazowanej). Dodatkowo korzystnie działa inhalacja świeżego powietrza – często wychodź na balkon lub głęboko oddychaj świeżo zaparzoną kawą (wiele kobiet uważa, że zapach kawy daje szybką ulgę).
- Odpoczynek i sen: zmęczenie potęguje mdłości, dlatego zadbaj o wystarczającą ilość snu. W razie potrzeby połóż się na krótko w ciągu dnia – chwila relaksu z poduszką pod głową może przynieść ulgę.
- Aktywność fizyczna: łagodne ćwiczenia, jak spacery czy pływanie, często poprawiają samopoczucie ciężarnej i zmniejszają mdłości. Ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne pomagają odprężyć organizm. Oczywiście przed każdym nowym wysiłkiem skonsultuj się z lekarzem.
- Wsparcie otoczenia: rozmawiaj otwarcie z partnerem, rodziną czy koleżankami o tym, co cię dolega. Nie obwiniaj się za to, że potrzebujesz pomocy – zmęczenie i mdłości to część ciąży. Ustal z bliskimi, jakie obowiązki możesz odłożyć, a co trzeba rozłożyć w czasie (np. zakupy zrobione wcześniej, luz w obowiązkach domowych).
- Organizacja wyjść z domu: zawsze miej przy sobie wodę mineralną i coś do przekąszenia. Jeśli to możliwe, zaplanuj wyjścia w miejsca, gdzie łatwo znajdziesz toaletę i miejsce do odpoczynku. Unikaj tłocznych i dusznych miejsc, gdzie możesz poczuć się gorzej.
Pamiętaj też, aby spokojnie jeść posiłki. Śpieszne jedzenie i połykanie dużych kęsów może nasilać odruch wymiotny. Zorganizuj czas tak, by każdy posiłek móc zjeść powoli, w spokoju. Warto także nosić luźne, komfortowe ubrania (ciasne paski i gorsety mogą zwiększać ucisk na żołądek).
Lista rzeczy, które warto mieć pod ręką
W codziennym życiu przy mdłościach pomaga odpowiednie przygotowanie „zestawu ratunkowego”. Oto lista przyborów i przekąsek, które warto mieć zawsze pod ręką:
- Woda mineralna lub woda termalna w sprayu – do picia i odświeżania twarzy.
- Herbatniki, sucharki, krakersy, ryżowe wafle – suche przekąski do żucia przy pierwszych objawach mdłości.
- Banan lub inne łagodne owoce – łatwostrawne, dostarczające energii (banan zawiera potas i może pomóc ustabilizować żołądek).
- Orzechy i migdały – źródło białka, magnezu i witaminy B6; dodają sił i łagodzą mdłości.
- Mały pakiet imbiru lub olejek imbirowy – do dodania do herbaty lub do żucia przy bólu żołądka (imbir działa naturalnie przeciwwymiotnie).
- Kosmetyczka z olejkiem mięty pieprzowej lub cytryny – zapach mięty może przynieść ulgę przy mdłościach, a cytryna w wodzie poprawia smak napoju.
- Miękkie rękawiczki lub opaska uciskowa na nadgarstek – jeśli używasz opaski akupresurowej, warto mieć ją zawsze przy sobie.
- Tabletki witaminy B6 – wiele kobiet przyjmuje je profilaktycznie (np. E Witamica B6). Zawsze można łyknąć dodatkową dawkę przy silnym ataku mdłości.
- Strój na zmianę i suchy papier toaletowy / chusteczki – mdłości bywają niespodziewane; zawsze warto mieć możliwość szybkiej toalety czy podłożenia pod wymiociny papieru.
Tak przygotowany „zestaw” pozwoli szybko reagować na najczęstsze sytuacje związane z mdłościami: atak w trakcie spotkania, wyjścia na zakupy czy przed wstaniem z łóżka. Kobieta z mdłościami nie powinna czuć się bezradna – odpowiednie zapasy w domu i w torebce zmniejszają stres i dają poczucie kontroli.
Ciekawostki i dane statystyczne
- 50–80% ciężarnych kobiet doświadcza mdłości i wymiotów w I trymestrze. To bardzo rozpowszechnione zjawisko – mdłości zaczynają się zwykle między 4. a 9. tygodniem, osiągają szczyt około 7.–12. tygodnia ciąży.
- U około 80% kobiet mdłości trwają nie tylko rano – większość przyszłych mam odczuwa je przez cały dzień. Dla ponad połowy kobiet, które miały mdłości w pierwszej ciąży, podobne dolegliwości występują też w kolejnej.
- 16. tydzień – to około moment, gdy większość kobiet odczuwa wyraźną poprawę (mdłości ustępują). Jednak do 20. tygodnia ok. 10–20% kobiet nadal ma nudności. U niektórych mdłości utrzymują się nawet do 30. tygodnia ciąży.
- Ciąża bliźniacza: kobiety spodziewające się więcej niż jednego dziecka mają zwykle wyższy poziom hCG i progesteronu, co zwiększa ryzyko mdłości. Eksperci potwierdzają, że w ciążach wielopłodowych mdłości występują częściej i bywają bardziej nasilone.
- Statystyka severe: szacuje się, że około 2% ciężarnych doświadcza hiperemesis gravidarum, czyli tak silnych mdłości, że wymagają hospitalizacji. W takich przypadkach hospitalizowane są kobiety tracące wagę lub z odwodnieniem.
- W kolejnych ciążach: jeśli w pierwszej ciąży wystąpiły silne mdłości, to z prawdopodobieństwem przekraczającym 50% pojawią się także w następnej. Dziedziczna predyspozycja (matka, siostra z HG) zwiększa ryzyko hiperemesis.
Te dane pochodzą z badań i obserwacji klinicznych. Dla przykładu prof. Huras podkreśla, że mdłości stanowią ważny problem medyczny, ale dobrze leczy się je u większości kobiet dzięki farmakoterapii i wsparciu. W liczbach: 3 na 4 ciężarne może uzyskać ulgę dzięki prostym domowym sposobom i lekkom przyjmowanym pod nadzorem lekarza.
FAQ – najczęściej zadawane pytania
Bibliografia:
- BabyCenter (Australia) – Morning sickness (nausea and vomiting in pregnancy)
